یاد بگیریم عاشق باشیم!

این روزها اطرافم پر شده از ادم هایی که ناله میکنند با کوچیک ترین چیزی مثلا گم شدن مسواکشان !!!!و

کاش همیشه غم هایشان در همین حد باشد اما با این تفاوت که شاکر باشند اگر کمی دقیق شوند به زندگی اطرافیانشان میفهمند چقدر ثروتمندند.

چند روز پیش منتظر مادر بودم جلوی در دانشگاه دانشجویی بود که معلولیت داشت و توانایی راه رفتن نداشت و ویلچر نشین بودکه شروع به درد ودل کرد به عینه دیدم چطور آرزو میکرد ساعاتی راه رفتن را ...

با این که چهره ای زیبا داشت میگفت یاد گرفته ام به ازدواج فکر نکنم ..

قوی شده ام این سال ها خانم صادقی قهرمان کشوریم دارم به دیگران ثابت میکنم چیزی کمتر از دیگران ندارم و...

حرف هایش روزها من را تحت تاثیر قرار داد و فهمیدم تا چه اندازه خوشبختم و چقدر زندگیم زیباست .

میتواند یک جمله زندگی افراد را دگرگون کند اگر کمی تفکر باز داشته باشیم.

یاد بگیریم عاشق باشیم عاشق راه رفتنه خودمان !

عاشق مادر و پدرمان که کودکان بهزیستی ارزوی داشتن وحس کردن این دو کلمه مقدس هستند.

عاشق باشیم و محبت کنیم به همه  هر چند اگر آزارت دادند .

عاشقه قدم نهادن بر روی زمینه مقدسی که او خلق کرد.

اگر هم عاشق نیستید ادای انسان های عاشق را دربیاورید..فقط یک روز امتحان کنید

اگر یک ماشین جلوی ما ترمز زد توهین نکنید یا بوق ممتد نزنید

راه بدهید برود وبگویید حتما مشکلی پیش آمده که اینطوری رانندگی کرده..

انقدر منفی نگر نباشید..

بزارید دیگران هم عشق کنند از زندگی کردن با شما..

وچقدر زندگی در این دنیا زیباست...