شام آخر
شدت تلقین پذیری در زندگی هرشخص بسیار مهم است .ما به خودمان تلقین می کنیم که حالمان خوب است یا بد.
برهمین اصل هم شاخه هایی در روانشناسی مثل هیپنوتیزم به وجود آمدن ،که به شخصه به درمان با هیپنوتیزم برای افراد تلقین پذیر ایمان دارم.
با وجود تمامی مزایایی که درتلقین پذیری می بینم گاها برای زندگی ما خطر آفرین میشود:
بومی جوانی طی یک از سفر های خود در خانه دوستش منزل کرده وشب آنجا می خوابد.میزبان برای پذیرایی از دوستش غذایی با گوشت مرغ وحشی تهیه می کند.
هنگام صرف غذا مرد بومی سوال میکند:«آیا این غذا از گوشت مرغ وحشی است؟»
میزبان میگوید:«نه»
مرد بومی بعد از صرف غذا خداحافظی کرده وبه سفر خود ادامه می دهد .پس از گذشت چندین سال مرد بومی مجدد گذرش به منزل دوستش می افتد.
میزبان از وی سوال میکند :«آیا خوراک مرغ وحشی دوست دارید ؟»
بومی جوان می گوید:«این غذا از طرف جادوگر قبیله برای وی منع شده.»
میزبان می گوید:«غذایی که چندین سال قبل در اینجا صرف کردی مرغ وحشی بود.»
ترس بر تمام وجود مرد بومی مستولی شده وشروع به لرزش می کند ونهایت بعد از چند ساعت می میرد.
نتیجه:
بزرگ ترین خطری که زندگی ما را نابود می کند،افکار وباورهای مخرب است.
معایب تلقین پذیری بیش از مزایای آن است سعی کنید شخصیت خود را محکم کنید که با هر بادی شخصیتتان فرو نریزد و خرد نشوید.
