مجسمه معیوب(داستانی بسیار جالب)
یکی از مسئولان پروژه ساخت یک مرکز فرهنگی از این پروژه که در حال ساخت بود ،بازدید می کرد ودید که یک مجسمه ساز،در حال ساخت یک مجسمه است ومتوجه شد که یک مجسمه ساخته شده مشابه نیز در آنجا قرار دارد.
با تعجب از مجسمه ساز پرسید:آیا به هر دو مجسمه نیاز دارید؟
مجسمه ساز بدون توجه کردن به او گفت :نه.فقط یکی می خواهیم ،ولی اولین مجسمه در آخرین مرحله آسیب دید.
مقام مسئول مجسمه ساخته شده را بررسی کرد وهیچ ایرادی پیدا نکردواز مجسمه ساز پرسید آسیب در کجاست؟
مجسمه ساز در حالی که مشغول کارش بود گفت:یک خراش روی بینی مجسمه است .
مقام مسئول پرسید :این مجسمه را در کجا میخواهید نصب کنید؟
مجسمه ساز گفت روی یک ستون به ارتفاع شش متر.مقام مسئول پرسید اگر در این ارتفاع نصب می شود چه کسی متوجه خواهد شد که یک خراش روی بینی مجسمه است؟
مجسمه ساز کارش را قطع کرد،به مقام مسئول نگاه کرد ،لبخندزد وگفت:من که می دانم!(برگرفته از کتاب به دنیا آمده ایم تا آن را تغییر دهیم نویسنده:اقای مسعود لعلی)
خوب حالا این داستان چه چیزهایی را برای شما تداعی می کند؟
تراژدی زندگی ما انسان ها این است که به علت کمبود عزت نفس،دغدغه ارزیابی شدن داریم،خوب به نظر رسیدن را به خوب بودن،مهربان دیده شدن را به مهربان بودن،احترام دریافت کردن را بر محترم بودن،قدرتمند تلقی شدن را بر قدرتمند بودن،آگاه به نظر رسیدن را بر آگاهی ترجیح می دهیم.
براساس نظریه «خودنمایی»که در روانشناسی اجتماعی خواندیم،حضور دیگران تمایل فرد را به ارائه تصویری از خود افزایش می دهد.
در سال1988نورمن تریپلت که یک روانشناس بود متوجه شد که دوچرخه سواران وقتی با هم مسابقه می دهند به سرعت های بالا تری می رسندتا وقتی که به تنهایی رکورد گیری می کنند.
اصل خود نمایی وقانون اثر تماشاگر به صورتی دیگر در کوانتوم مطرح است:
براساس فیزیک کوانتوم عمل مشاهده موجب می شود تا آنچه مشاهده می شود تغییر یابد .کوانتوم می گوید ذره یا موج بودن نور بستگی کامل به حضور بیننده دارد.صرف حضور تماشاگر بر رفتار نور(فوتون)اثر می گذارد.
متاسفانه آنچه هستیم از آنچه دیده می شویم برایمان مهمتر است.
واین سرآغاز بسیاری از مفاسد ازجمله دروغ وریاست....
