آهسته وپیوسته روید

تاجری در روستایی مقداری محصول کشاورزی خرید وخواست با ماشینش آن را به انبارش منتقل کند .

در راه از پسری پرسید تا جاده چقدر راه است؟

پسرگفت:«اگر آرام بروید حدود ده دقیقه کافیست،اما اگر با سرعت بروید نیم ساعت ویا شاید هم بیشتر!!»

تاجر از این تضاد در جواب پسر ناراحت شد وبه او بد وبیراه گفت وباسرعت به راه خود ادامه داد...پنجاه متر بیشتر نرفته بود که چرخ ماشینش به سنگی برخورد کرد وبا تکان خوردن ماشین ،همه محصولی که خریده بود به زمین ریخت .

تاجر وقت زیادی برای جمع کردن محصول ریخته شده صرف کرد وهنگامی که خسته وکوفته به سمت ماشینش بر می گشت،یاد حرف های آنپسرک افتاد....

نتیجه:

زندگی هم مثل همین جاده می ماند بعضی آدم ها می خواهند راه صد ساله را یک شبه بروند ،واقیعت این است که آهسته وپیوسته رفتن بسیار خردمندانه تر از تخته گاز رفتن است.